ME, LORD கணேஷ், & பாலகணேஷ்..

                                அவருடைய எழுத்துக்களை தொலைவில் இருந்து (ஒரு ஐநூறு  கிலோமீட்டர்) பார்த்து வித்தை கற்றுக் கொண்ட ஏகலைவன் போல், என் குருநாதரிடமிருந்து பல கலைகளை கற்றுக் கொண்டேன். குறிப்பாக எழுத்துகளை மக்கள் நேசிக்க ஒரு மெல்லிய நகைச்சுவை இருத்தல் நலம். சுருங்கச் சொல்லி விளங்க வைப்பது போன்ற விஷயங்களை அவரிடம் படித்து தெரிந்து கொண்டேன். துரோணரின் சீடராய் பல அர்ஜுனர்கள் கலக்கிக் கொண்டிருக்க இந்த ஏகலைவனை கண்டு கொள்வாரோ என்ற ஏக்கமும் இருந்தது. ஆயினும் இந்த "எழுத்துலக துரோணாச்சாரியார்" என்னையும் விளித்து பாராட்டியது என் எழுத்துகளுக்கு கிடைத்த ஓர் அங்கீகாரமாய் உணர்ந்தேன்.

                                  இப்படிப்பட்ட ஒரு சந்தர்ப்பத்துல தான் சென்னை போகிற வாய்ப்பு அமைஞ்சுது எனக்கு. அதே சமயம் தோழி மஞ்சுபாஷிணி அவர்களின் வருகையும் அமைந்துவிட, மற்ற பதிவர்களையும் சந்திக்கும் பாக்கியம் கிடைத்தது எனக்கு.. அந்த சந்திப்பின் போது அவருடைய விருந்தோம்பலில் மனம் நிறைந்தது. காலை வேளையில் அவர் குடிக்கும் ஒரு "உற்சாக பானம்"  (சாரி ஸார், கம்பெனி சீக்ரெட்ட வெளிய சொல்லிட்டேன்) இப்போது நினைத்தாலும் என் நாவில் தித்திக்கிறது. (அடுத்த முறை வரும்போது கட்டாயம் ரெசிபி கொடுங்க!)

                                    மனைவி அமைவதெல்லாம் இறைவன் கொடுத்த வரம்னு சொல்வாங்க.. ஆனா என்னைப் பொறுத்தவரை அது அம்மாவுக்கு தான் பொருந்தும். அதுவும் சாருடைய அம்மாவின் அன்பையும், உபசரிப்பையும் பார்த்த பிறகு அது அவர்களுக்கு மட்டும் தான் பொருந்தும். (கொடுத்து வச்சவர் சார் நீங்க..) வாத்தியாரின் தீவிர ரசிகனான எங்கள் "வாத்தியார்" அவரைப் போலவே அம்மா என்ற மூன்றெழுத்துக்கு அவ்வளவு மரியாதையும் அன்பும் செய்பவர். அந்தப் பயணத்தின் போது  எனக்கு அவர் அன்பாய் ஒரு அன்பளிப்பைக் கொடுத்தார். அது "சரிதாயணம்" எனும் காவியம்.

                                        எனக்கு சின்ன வயசிலிருந்தே ஒரு கெட்ட பழக்கம். யாராவது ஜோக் சொன்னாலோ, அல்லது நகைச்சுவையாய் கமெண்ட் அடித்தாலோ சுமார் மூன்று நிமிடத்திற்கு  குறையாமல் சிரிப்பேன். மற்றவர்கள் எல்லோரும் சிரிப்பதை நிறுத்திவிட்டு என்னை ஒரு மாதிரி பார்ப்பார்கள். இந்தப் பழக்கத்தை மிகவும் கஷ்டப்பட்டு கல்லூரி காலத்தில் நிறுத்தி விட்டேன். அதன் பிறகு இப்போது தலைவரின் "சரிதாயணம்"  படித்த போது  அந்தப் பழக்கம் மீண்டும் ஒட்டிக் கொண்டது. எவ்வளவு முயன்றும் தவிர்க்க முடியவில்லை. அதுவும் பொதுவாக நான் புத்தகம் வாசிப்பது இரவு பத்தரை மணிக்கு மேல் என்பதால் அதனுடைய பின்விளைவுகள் அதிகம். வீட்டார் மட்டுமல்லாது அண்டை வீட்டாருக்கும் அவ்வப்போது டெர்ரர் கொடுப்பதுண்டு.  நேற்று எதிர் வீட்டு ஆண்ட்டி  என் அம்மாவிடம் "என்ன நேத்து உங்க வீட்டுல நைட்டு பன்னெண்டு மணிக்கு ஒரே சிரிப்பு சத்தமா கேட்டுதே.. " என்றார்.. என் அம்மாவோ "ஓ..அதுவா, அது எங்க வீட்டுல இருக்கிற ஒரு ஆவி பண்ணின கலாட்டா" என்றாரே பார்க்கலாம்!

                                 அது சரி, டைட்டில்ல ME, LORD கணேஷ், & பாலகணேஷ் ன்னு போட்டிருக்கு.. ஆவி, பாலகணேஷ் ஒகே.. எங்க ரெண்டு பேருக்கு நடுவுல LORD கணேஷ் எங்கிருந்து வந்தாருன்னு தானே பார்க்கறீங்க? நான், பாலகணேஷ் சார் மற்றும் LORD கணேஷ் மூணு பேருக்கும் பொதுவான ஒரு விஷயம் இருக்கு.. என்னன்னு கண்டுபிடிச்சீங்கன்னா ரகசியா கிட்ட சாரி ரகசியமா என்கிட்டே சொல்லுங்க.. ஹிஹி..

(சரிதாயணம் பற்றி மற்றொரு பதிவில் எழுதுகிறேன்.. சரிதாயணம் படிக்க என்னைப் போல் நீங்களும் ஆவலாக இருந்தால் இங்கே கிளிக்கவும்.)