Saturday, May 13, 2017

ஓடக்கார அண்ணாச்சியும், ஆவித் தம்பியும்!


சில விஷயங்கள்ல சில பேர் கிட்ட இருந்து இன்ஸ்பிரேஷன் எடுத்துப்போம் இல்லையா? அந்த மாதிரி ஒரு நபர்தான் இந்த ஒடக்காரரும்!
.
2011 ஆம் வருஷம்னு நெனைக்கிறேன். கொடைக்கானல் ஏரியில் போட்டிங் போகலாம்னு போனபோதுதான் அவரை முதன்முதலா சந்திச்சேன். அது எப்படின்னு அப்புறம் சொல்றேன். அதுக்கு முன்னாடி அந்தத் துடிப்பான மனிதரைப் பத்தி சில விஷயம் சொல்லிடறேன்.
.
இவர் பக்கத்துல பத்து நிமிஷம் நின்னா 'டர்போ' சார்ஜர் மாதிரி நமக்கு ரீபிள் ஆயிடும். அவ்வளவு எனர்ஜி மனுஷனுக்குள்ள. 'வாவ், வாட் எ மேன்' அப்படின்னு ஒரு ரஜினி படத்துல டயலாக் வரும். அது சூப்பர்ஸ்டாருக்கு பொருந்துதோ இல்லையோ, இந்த மனுஷனுக்கு நிச்சயம் பொருந்தும். இவரை நேர்ல பார்த்த எல்லோரும் அதை நிச்சயமா ஒத்துப்பாங்க.
.
அதே மாதிரி இவர் பேச ஆரம்பிச்சா, கேட்டுகிட்டே இருக்கலாம். அவ்வளவு விஷய ஞானம் உள்ளவர். ஆனா இவர்கிட்ட விவாதம் அப்படின்னு யாராவது பண்ணனும்னு நெனச்சா, அவங்களுக்காக நாம 'கூட்டுப் பிரார்த்தனை' பண்ண வேண்டியிருக்கும்.
.
பேசுவதில் மட்டுமல்லாமல் எழுதுவதிலும் இவர் 'ஜித்து ஜில்லாடி'. இவர் கொஞ்சம் வயதான மனிதர்தான். ஆனால் சூடம் அடிச்சு சத்தியம் பண்ணினாலும், அந்த அய்யனாரே அதை நம்ப மாட்டார். 'அன்பார்ச்சுனேட்லி' அந்த அய்யனார இவர் நம்பறது இல்ல.
.
நான் சொன்னதெல்லாம் வெச்சு, இவரை ஒரு படிக்காத மேதைன்னு நீங்க எல்லாம் நெனச்சிருப்பீங்க. ஆனா, இவர் படிச்ச புக்ஸ 'கன்னிமரா' லைப்ரரியன் கூட படிச்சிருக்க மாட்டார். தூங்கும்போது கூட தலையணைக்கு பதிலா 'நாலு புஸ்தகம் இருந்தா கொடு தம்பி' ன்னு கேட்டு வாங்கி என்னை ஆச்சரியத்தில் மூழ்கடித்தவர்.
.
சரி, இன்ட்ரோ போதும், அவரை நான் கொடைக்கானல்ல சந்திச்சேன்னு சொன்னேன் இல்ல. அது நேரடி சந்திப்பு கிடையாது. அவர் எங்கோ எப்போதோ எழுதி வைத்த விஷயம் ஒண்ணு கொடைக்கானல் ஏரில பாட்டில்ல மிதந்து வந்தது. அந்த பாட்டில் அமெரிக்கால செய்யப்பட்டது. 'எ பிராடக்ட் ப்ரம் மார்க்' னு எழுதியிருந்தது. அத படிச்சுட்டு எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சுப் போகவே என் பதிலை (பாராட்டை) அந்த பாட்டிலிலேயே அனுப்பி வச்சேன். ஆனா அதை அவர் பார்த்திருப்பாரான்னு கூட எனக்குத் தெரியல.
.
அப்புறமா இன்னொரு சந்தர்ப்பத்துல நான் ஒரு தெருவுல சுத்திட்டு இருந்தேன். அப்போ அங்கிருந்த ஒரு கூட்டத்தலைவர் (அவரை எல்லாரும் செல்லமா 'டான்' னு  கூப்பிட்டாங்க. பார்க்க டெரரா இருப்பார்னு நெனைக்காதீங்க. இவரு கொஞ்சம் சாஃப்ட் பார்ன், ஐ மீன் சாஃப்ட் டான். அவர பத்தி வேறொரு நாள் சொல்றேன்.) என்னையும் அவர் கூட்டத்துல சேர்த்துவிட்டார். அங்கதான் இந்த ஓடக்காரர் கிட்ட பேசற வாய்ப்பு எனக்கு கெடச்சுது. இப்பவும் நான் ஒரு சுவத்துல எழுதி வச்சுட்டு போயிடுவேன். அவர் வந்து பதில் சொல்லியிருப்பார். நேர்ல சந்திச்சுக்கல.
.
இப்படியா போய்கிட்ட இருந்த போது, ஓடக்காரர் வாழ்க்கையில ஒரு புயல். எல்லோரும் வந்து ஆறுதல் சொன்னாங்க. நான் கொஞ்சம் தூரமா நின்னு வருத்தப்பட்டுகிட்டு இருந்தேன். ஆறுதல் சொல்ற வயசு இருக்கான்னு தெரியாம தள்ளியே இருந்தேன். அப்ப ஒருநாள் மெரீனா பீச்சுக்கு போயிருந்தேன். என் பக்கத்துல ஒருத்தர் வந்து உக்காந்தார். 'தம்பி நீங்கதானே ஆவி' ன்னு கேட்டார். 'ஆமா நீங்க' என்றேன்.
.
அவர் தெலுங்கு படத்துல கிருஷ்ணன் வேஷத்துல வந்த என்டிஆர் மாதிரி கலர்ல இருந்தார். அதேமாதிரி சிரிப்பு. 'நான்தான் ஓடக்காரன்'ன்னு சொன்னார். எனக்கு ஒரு நிமிஷம் கையும் ஓடல, காலும் ஓடல. ஐயோ ராமா, இந்த மனுஷன தேடி நான் எங்க எங்கயோ போனேனே, இவர் எம் பக்கத்துல வந்து உக்காந்திருக்காரேன்னு நெம்ப சந்தோஷமா போச்சு.
.
சரி வாங்க தம்பின்னு  (இன்னைக்கு வரைக்கும் என்னை வாங்க, போங்கன்னுதான் கூப்புடுவார். அவர் வயச குறைச்சு காண்பிக்கவா இருக்கும்னு நெனச்சு நானும் அப்படியே விட்டுட்டேன்) கூப்பிட்டு தன்னுடைய ஓடத்த எடுத்துகிட்டு என்னையும் அதுல உட்கார வச்சு, ஒரு பெரிய கடலுக்குள்ள கூட்டிட்டு போனாரு. ஆறு மாசம் ரெண்டு பேரும் ஒண்ணாவேதான் சுத்துனோம்.
.
பல 'ஜென்' இரவுகள், சினிமா கதைகள், சுவாரஸ்யமான ஹாஸ்யங்கள்னு போய்கிட்டு இருந்தப்ப திடீர்னு என்னாச்சுன்னு தெரியல. 'தம்பி, என்னுடைய தேடல் வேற, உங்க தேடல் வேற' ன்னு சொல்ற மாதிரி திடீர்னு என்னை ஒரு ஐலேண்ட்ல இறக்கிவிட்டுட்டு அவர் ஓடத்தை எடுத்துட்டு போயிட்டார். என்னைக்காவது கண்ணுல தென்படுவார்னு பார்த்தேன், இதுவரைக்கும் அகப்படல.
.
இன்னைக்கு காலைல எங்க கூட்டத்து கூடாரத்துல பார்த்தப்போ 'ஒடக்காரருக்கு பொறந்தநாள்' ன்னு எழுதி எல்லாரும் வாழ்த்து சொல்லிக்கிட்டு இருந்தாங்க. நானும் தூரமா நின்னு, வாழ்த்த வயதில்லைன்னு வணங்கிகிட்டு இருக்கேன்!
 .


Thursday, May 11, 2017

Vivekam Official Teaser



'தல' நடித்து வெளியாகும் விவேகம் டீசர் நேற்றிரவு வெளியானது. பெரும்பாலான காட்சிகள் வெளிநாடுகளில் படமாக்கப்பட்ட இந்தத் திரைப்படம். இயக்குனர்  'சிறுத்தை' சிவாவின் கூட்டணியில் 'தல' நடிக்கும்  மூன்றாவது திரைப்படம் இது.




Tuesday, May 9, 2017

ஹலோ, நாங்களும் இன்ஜினியர் தான்!! (Adieu) -33

அது அவளுடைய தந்தை வரும் நேரம் என்பதால், இருவரின் கண்களும் பத்து வினாடிகளுக்கு ஒருமுறை கதவை நோக்கியபடியே இருந்தன. அவள் கரங்களோ என் கரங்களை இறுகப் பற்றியிருந்தது. எப்போதும் மிருதுவாக இருக்கும் அந்தக் கைகளில் இன்று சற்றே அதிகமான வியர்வையின் ஈரம். அவள் கீழ் உதடுகள் வெடித்தும், கண்கள் சோர்ந்தும் இருந்தது. விழிகள் இரண்டும் எந்நேரமும் கண்ணீர் விடத் தயாராக இருந்தது. தலைமுடி கலைந்து அவள் முகத்தில் பாதியை மறைத்திருந்தது. அவள் கிடத்தப்பட்டிருந்த கட்டிலின் இடப்புற ஓரத்தில் சுவற்றோரமாய் நான் அமர்ந்திருக்க, அவள் என் மார்பில் தலை வைத்தபடி சாய்ந்து அமர்ந்திருந்தாள்.
.
நீண்ட நேரமாய் மௌனத்தை மட்டுமே பேசியபடி இருவரும் அமர்ந்திருந்தோம். கதவு திறக்கப்படும் சத்தம் கேட்டது. அவள் என்னுடைய கைகளை மேலும் இறுகப் பிடித்தாள். இருவரும் திறக்கப் போகும் கதவின் பின்னால் அவள் தந்தையின் முகம் இருக்குமோ என்ற பதைபதைப்புடன் பார்த்தோம். கதவு திறந்தது. அங்கே அவள் அம்மா உள்ளே எட்டி நோக்கினார். 'அப்பா வர்ற நேரமாச்சு' என்று கூறிவிட்டு அவசரமாகக் கதவை மூடினார். அவள் தந்தை இல்லை என்றறிந்ததும் இருவருக்கும் ஒரு ஆசுவாசம். அவளுடைய வெப்பமான மூச்சுக்காற்று, என் வலக்கையில் அதை உணர்த்தியது. அவள் தலையை ஆதரவாக வருடியபடி அதை ஒழுங்குபடுத்தினேன். அருகே இருந்த ஒரு சீப்பை எடுத்து, அவள் எப்போதும் தலை சீவுவது போல நடு வகிடு எடுத்து சீவி, பின்னால் முடிகளைக் கற்றையாக்கி, அருகே இருந்த மேசை மீது மருந்து புட்டிகளுக்கு நடுவே வைத்திருந்த கிளிப்பை எடுத்து மாட்டிவிட்டேன்.
.
என் இடக்கையின் மீது ஒரு துளி சூடான கண்ணீர் விழுந்தது. அவள் முகத்தை என் பக்கமாகத் திருப்பினேன். முதலில் மறுத்து, பின் என் பக்கமாகத் திரும்பி என் கண்களை உற்று நோக்கினாள். அவள் விழி என்னும் அணையின் நீர்மட்டம் வழியும் தருவாயில் இருந்தது. 'என்னடா' என்றேன். அந்த ஒற்றைச் சொல்லைக் கேட்டதும், அவள் என் மார்பில் தலை புதைத்து தேம்பித் தேம்பி அழத் துவங்கிவிட்டாள். ஆறுதலாய் அவள் முதுகை தடவிக் கொடுப்பதைத் தவிர எனக்கு அச்சமயத்தில்  வேறொன்றும் தோன்றவில்லை. கதவு தடாலென்று திறந்தது. அதிர்ச்சியோடு அந்தப் பக்கம் பார்த்தோம்.
.
நர்ஸ் வேகமாக அவளை நோக்கி வருவதைப் பார்த்ததும் அவள் என்னிலிருந்து சற்று விலகி அமர்ந்துகொண்டாள். நான் அவளைச் சுற்றியிருந்த கையை அவசரமாக விடுவித்துக்கொண்டேன். நர்ஸ் கட்டிலில் மாட்டியிருந்த அட்டையில் இருந்த விவரங்களைப் படித்தபடியே 'இப்ப எப்படி இருக்கு, பரவாயில்லையா?' என்று கேள்வி கேட்டு அவள் பதிலுக்கு தலையசைத்ததும், காலியாக தொங்கிக் கொண்டிருந்த ட்ரிப்ஸ்' பாட்டிலை எடுத்து மேசைக்கு கீழே இருந்த குப்பைத் தொட்டியில் போட்டுவிட்டு வேறு ஒரு ட்ரிப்ஸ் பாட்டிலை மாட்டி, சரியாக இறங்குகிறதா என்று பார்த்துவிட்டு அகன்றார்.
.
அறையில் மீண்டும் மௌனம். கட்டிலின் மேல் வைத்திருந்த என் கைகளை மீண்டும் எடுத்து தன் உள்ளங்கைக்குள் பொதிந்து கொண்டாள். 'நான் அப்பாகிட்ட பலமுறை பேசிட்டேன். அவர் புரிஞ்சுக்கிற மாதிரி தெரியல.' 'அதனாலதான் முட்டாள்தனமா இப்படி ஒரு காரியம் செஞ்சியா?' கோபத்துடன் கேட்டேன். 'எனக்கு வேற வழி தெரியல. அப்பவாவது அவர் ஒத்துக்குவார்னு நெனச்சேன்.' என் விரல்களை உள்ளடக்கியிருந்த அந்த மென்மையான கையில் மணிக்கட்டுக்கு கீழ், சுமார் பதினைந்து செ.மீ தொலைவில் சமீபத்தில் தையல் போடப்பட்டு வெள்ளை பேண்டேஜ் துணியால் சுற்றிக் கட்டப்பட்டிருந்தது. அதைப் பார்த்தவுடன் எனக்குள் கட்டுப்படுத்தி வைத்திருந்த அழுகை பீறிட்டு வந்தது.
.
'எருமை உனக்கு ஏதாவது ஆயிருந்தா?' 'உன் நெனப்போட சந்தோஷமா போயிருப்பேன்.' அவள் தலை உச்சியில் முத்தமிட்டேன். அவள், தான் பற்றியிருந்த கரத்தை மேலே எடுத்து அதை முத்தமிட்டாள். 'எனக்காக ஒண்ணு செய்வியாடா?' 'என்னடா, இப்படி கேக்குற, சொல்லுடா' என்றேன். ஓரிரு வினாடிகள் மௌனத்திற்குப் பிறகு, 'என்னை எப்படியாவது மறந்திடேன், ப்ளீஸ்' என்றாள். அவள் இப்படி ஒரு விஷயத்தைக் கேட்பாள் என்று சற்றும் எதிர்பார்க்காத நான் திகைப்பில் இருக்க, 'என் அப்பா பத்தி எனக்கு நல்லா தெரியும். அவருக்கு மகளை விட சாதிதான் முக்கியம். மகள் சந்தோஷமா இருப்பாளாங்கிறதவிட சொந்தக்காரங்க என்ன பேசுவாங்களோங்கிறதுதான் முக்கியம். அதனால..' 'அதனால?'.
.
'நீ எப்பவும் சந்தோஷமா இருக்கணும். என்னை மறந்திடு. மேல படி. உனக்கு நல்ல ப்யுச்சர் இருக்கு. என்னால அது கெட்டுப்போகக் கூடாது.'
'லூஸு, நீ இல்லாம எனக்கு என்ன ப்யுச்சர்? நீ குணமாயிட்டு வா. ரிஜிஸ்டர் மேரேஜ் பண்ணிக்குவோம்.' 'அது முடியாதுடா. அப்புறம் அவர் இங்கே அம்மாவ டார்ச்சர் பண்ணுவார். தங்கச்சிக்கும் கல்யாணத்துல சிக்கல் வரும்'. இதற்கு என்ன பதில் சொல்வதென்று தெரியாமல் நான் அமைதியாக இருக்க, 'நான் நல்லா யோசனை பண்ணிட்டேன். இதுதான் ஒரே தீர்வு. தயவு செஞ்சு என்னை மறந்திடு, ப்ளீஸ்' அவள் இதுவரை கேட்ட எதையும் நான் தர மறுத்தது இல்லை. இப்போது மறுக்காமல் தர மனமும் இன்றி அசையாமல் நின்றிருந்தேன்.
.
அப்போது திடீரென்று உள்ளே நுழைந்த அவள் அப்பா, எங்களைப் பார்த்ததும், கண்களில் கோபம் கொப்பளிக்க என்னை நோக்கி வேகமாக வந்தார். அவரைத் தடுக்க குறுக்கே வந்த அவள் அம்மாவை சுவற்றோரமாக தள்ளிவிட்டு கைகளை ஓங்கியபடி என்னருகே வந்தார். அவரை இப்படி ஒரு சந்தர்ப்பத்தில் சந்திப்பேன் என்று நான் என்றுமே எதிர்பார்க்கவில்லை. என்ன சொல்லி அவரை சமாதானப்படுத்துவது, எங்கள் காதலை ஒப்புக்கொள்ள வைப்பது என்று எண்ணியபடி நான் எழுந்து நிற்க, வேகமாக வந்த அவர் என் கன்னத்தில் 'பளிச்' என்று ஒரு அறை வீச, நான் நிலை தடுமாறி அருகே இருந்த மேசைக்கு அருகே கீழே விழுந்தேன்.
.
அவள் வீறிட்டுக் கத்தியபடி, தந்தையின் கைகளைப் பிடித்திருந்தாள். 'நான் அவர்கிட்ட சொல்லிட்டேன். அவர் போயிடுவார். ப்ளீஸ் பா, அவரை விடுங்க.' தட்டுத் தடுமாறி எழுந்த என்னை நோக்கி இரு கைகளையும் கூப்பி 'ப்ளீஸ், போயிடு' என்றாள் நான் எழுந்து 'சார், நான் சொல்றத ஒரு நிமிஷம் கேளுங்க' என்று சொல்வதற்குள் அவர் மீண்டும் அடிக்க முயல, அதற்குள் அவள் அம்மா ஒரு பக்கம், அவள் ஒரு பக்கமுமாக அவரைத் தடுத்து நிறுத்தி. 'தயவு செய்து இங்கிருந்து போயிடு, இனிமே என்னை பார்க்க முயற்சி பண்ணாத, பேச ட்ரை பண்ணாத, என்னைப் பத்தி நெனைச்சுக்கூட பார்க்காதே. இது எம் மேல சத்தியம். போயிடு' என்று முகத்தைத் திருப்பிக்கொண்டு அழுதாள்.
.
அவள் பேச்சை மறுக்க முடியாமல் அன்று அங்கிருந்து .வெளியேறினேன். அதற்குப் பிறகு அவளைப் பார்க்கவில்லை, பேசவில்லை. ஆனால் அவள் நினைவு மட்டும் நெஞ்சுக்குள் இன்றுவரை நீங்காமல் இருந்துகொண்டே இருக்கிறது,. திருமணத்திற்குப் பிறகு சென்னையில் செட்டிலாக வேண்டும் என்பது அவளுடைய ஆசை. இதை என்னிடம் பலமுறை கூறியிருக்கிறாள். ரமா, நிச்சயம் சென்னையில்தான் இருப்பாள்.  என்றேனும் ஒருமுறை, எங்காவது தெருவில் எதேச்சையாக அவளைப் பார்த்துவிட மாட்டோமா என்ற ஏக்கம் இன்றும் இருக்கிறது. தொலைந்து போன காதலை மீண்டும் புதுப்பித்துக்கொள்ள அல்ல. எனக்காகவும் தன்  உயிரைத்தர தயாராக இருந்த அந்த ஜீவனுக்கு மனதார ஒரு நன்றி சொல்ல!



.
#அவளும்_நானும் #Adieu 

.

How to sell your Infosys stocks through buyback?

Buyback: What? When a company decides to repurchase it's stocks from the investors it announces a Buyback Program. Why?  Basically a com...