கிளம்பீட்டாரு கோ.பெ.சோ..

                         காலையில் எழுந்ததும் குழம்பியை குடித்தபடி அரண்மனை வாயிலில் நின்றிருந்தான் கோப்பெருஞ்சோழன்.. இதழில் குழம்பி இனித்த போதும் மனதில் நிலைத்த குழப்பத்தால் சற்றே பதற்றத்துடன் காணப்பட்டான்.
மெலிதாய் உரசிய தென்றல் காற்றும், புதிதாய்ப் பூத்திருந்த ரோஜா மொட்டுகளும் அவர் கவனத்தை ஈர்க்கவில்லை. அருகே தான் அந்தப்புரம். கன்னியர்களின் கொலுசொலியும், சிதறி விழும் சிரிப்பொலியும் அவருக்கு சலனத்தை கொடுக்கவில்லை.

                            அவர் கண்கள் அடிக்கடி மேசை மீது வைத்திருந்த ஒரு அழைப்பிதழையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. மனம் திரும்பத் திரும்ப ஒரே கேள்வியை கேட்டுக் கொண்டிருந்தது.."அவர் வருவாரா? ". மெதுவாய் நகர்ந்து மேசை மேல் கிடந்த அழைப்பிதழை மீண்டும் ஒருமுறை பார்த்தார். அழகே வடிவமைக்கப் பட்டிருந்த அந்த அழைப்பிதழின் வரிகள் அவர் கண்களில் மின்னல் வானில் விட்டு சென்ற ஓவியமாய் தோன்றியது.

அழைப்பிதழ் 

                     
                          உலகெங்கும் உள்ள கலை  மேல் ஆர்வம் கொண்ட சான்றோர் பெருமக்கள் யாவரும் ஒன்று கூடும் ஒரு சந்திப்பாயிற்றே. பல்லவ தேசத்தில் உள்ள மதராசப் பட்டினத்தில் நடக்கிறது. எனக்கும் அழைப்பு வந்திருக்கிறது. என் நண்பன் பிசிராந்தையாரும் அவ்விடம் வருவானோ? மனம் ஏங்கித் தவித்தது. எத்துணை நாட்கள், எத்துணை மாதங்கள், எத்துணை வருடங்களாய் அவன் எழுத்துக்கள் மட்டுமே என் பார்வைக்கு கிட்டியது. இந்த சந்திப்பிலாவது அவன் முகம் காணக் கிடைக்குமா?  சிறுபிள்ளையின் கண்முன் சீனிமிட்டாயை காட்டியது போல் உவகை கொண்டது மனது.

                             இந்த சந்திப்பிற்க்காய் பல குழுக்களாய் பிரிந்து பணியாற்றுகின்றரே..  சேர, சோழ, பாண்டிய, பல்லவ தேசம் மட்டுமல்லாது பரந்து விரிந்த பல்லாயிரக்கணக்கான தேசங்களிலிருந்தும் அறிஞர் பெருமக்கள் வருவார்களே.. என் நண்பன் மட்டுமல்லாது தமிழ் வளர்க்கும் நல்லோர் பலரையும் காணக் கிடைக்குமே.. புதியவர்களின் அறிமுகம் மட்டுமல்லாது ஆடல், பாடல் கேளிக்கைகளும் இருக்குமாமே.. ஒரு பள்ளி மாணவன் தன் தேன் மதுரக் குரலில் பாடி அசத்தப் போவதாய் கூறியுள்ளானே..
தொகுத்து வழங்க கொங்கு நாட்டில் இருந்து இரு பெண்கள் வருகிறார்களாமே.. இதோடு சேர்த்து உன்னையும் காணப் போகிறேன். எத்துணை  சந்தோசம் எனக்கு.. பிசிர் நண்பா, இதோ கிளம்பிவிட்டேன் நான்!!



கோ.பெ.சோ.. கிளம்பீட்டாரு.. அப்ப நீங்க ??