மின்னல் வரிகளும், உலக சினிமாவும் பின்னே ஆவியும்!

                                  சொந்த அலுவல் காரணமாக கேரளா வரை சென்று திரும்பிய அலுப்பில் ( கேரளாவின் உள்ளூர்  சாலைகள் இன்னும் மேம்படுத்தப் படாமலே இருக்கிறது.) காலை எட்டரை  மணி வரை நன்றாக உறங்கிவிட்டேன். தீடீரென்று திங்கட்கிழமை "மின்னல்வரிகள்" பாலகணேஷ் அவர்கள் அழைத்து ஞாற்றுக்கிழமை கோவையில் சிந்திப்போம் என்று கூறியது நினைவுக்கு வர மொபைலை எடுத்து அவரை அழைத்தேன். மதியம் சந்திப்பதற்கு ஒரு அப்பாயின்மென்ட் வாங்கிவிட்டு மற்ற காரியங்களை கவனிக்க ஆரம்பித்தேன்.
 
                                    ஒன்றரை மணியளவில் பாலகணேஷ் சாரை சந்திப்பதற்காக நானும் அனாமிக்காவும் பயணமானோம். சிவானந்தாகாலனி பஸ் ஸ்டாப்பில் வைத்து அவரையும் பிக்கப் செய்து கொண்டு புரூக்பீல்ட்ஸ் மாலுக்கு பயணமானோம். ( வெளியூரிலிருந்து வரும் எல்லோரையும் நேராக இங்கே அழைத்து வருவது வாடிக்கையாகிவிட்டது). சென்றமுறை பாலகணேஷ் சாரை முதல் முறையாக பார்த்தபோது எங்களுக்குள் நிகழ்ந்த அதிகபட்ச உரையாடலே "ஹாய்" என்பதாக இருந்தது. இந்தமுறை அவரின் எழுத்துக்களின் ரசிகன் என்ற முறையில் நிறைய பேச முடிந்தது. அவருக்கும் என் எழுத்துக்கள் பிடித்தது என் பாக்கியம்..

                                      மாலுக்கு செல்லும் வழியிலேயே "உலக சினிமா ரசிகன்" பாஸ்கரன் சாரையும் அழைத்து மாலுக்கு வருமாறு அன்புக்கட்டளை விடுத்தோம். அனாமிக்காவை பார்க்கிங்கில் விட்டுவிட்டு நாங்கள் மட்டும் புட்கோர்ட்டிற்கு சென்றோம். அங்கே KFC இல் ஒரு சிக்கன் பர்கரை வாங்கிக் கொண்டபோது தான் கூட்டம் கரைபுரண்டோடியதை காண முடிந்தது.  வெவ்வேறு வயதுகளில் பெண்களும், அம்மணிகளுமாய் ( மீட்டிங்கில் கொவைநேரம் ஜீவா மிஸ்ஸாயிருந்ததை உணர முடிந்தது) எதிரில் தென்பட அவர்களை கண்டுகொள்ளாமல் நாங்கள் பேச ஆரம்பித்தோம். (நம்புங்க!!)

                                      சற்று நேரத்தில் பாஸ்கரன் சாரும் வந்துவிட சுமார் ஒன்றரை மணி நேரம் பேசிக் கொண்டிருந்தோம். பல்வேறு விஷயங்கள் பேசினாலும் மூவருக்கும் பொதுவாக சினிமா விஷயங்களே அதிகம் பேசப்பட்டது. ( ஆவியின் கருத்துக் கணிப்பில் மூன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்டோர் உலகில் எங்கு சந்தித்துக் கொண்டாலும் அவர்கள் பெரும்பாலும் விவாதிப்பது அரசியல்,சினிமா அல்லது இசை பற்றித்தான்.)
அதற்குப் பிறகு ஒரு சினிமாவிற்கு செல்லலாம் என்பது என் திட்டமாக இருந்தது. சில வாரங்களுக்கு முன் பார்த்த திருமதி தமிழ் என்ற உலக சினிமாவின் தாக்கத்திலிருந்து இன்னும் மீளாததால் பாலகணேஷ் சார் அன்புடன் அதை மறுத்துவிட்டார்.

                                     பின் அவரை மீண்டும் சிவானந்தா காலனியில் விட்டுவிட்டு பின் "கோணங்கள் பிலிம் சொசைட்டி" திரையிட்ட "அமோர்" எனும் பிரெஞ்சு மொழி படம் பார்க்க சென்றோம். (படத்தின் விமர்சனத்தை விரைவில் ஆவி டாக்கீஸில் எதிர்பார்க்கலாம்) படம் முடிந்து நேராக "தி வில்லேஜ்" எனும் ரெஸ்டாரெண்ட்டில் இரவு உணவை முடித்துவிட்டு இரவு பத்து மணிக்கு அனாமிகாவும் நானும் வீடு வந்து சேர்ந்தபோது ஒரு நாளை பயனுள்ளதாய் (?!!) செலவு செய்த திருப்தி மனதிற்குள்!!